Het integrale BIM model is gebaseerd op de analyse van het logistieke kernproces. De bebouwing staat niet aan de randen, maar centraal op de kavel. Door middel van computersimulaties is het project samen met het rijdend personeel geoptimaliseerd. Nu werkt het geheel als een geoliede machine.

Het steunpunt heeft een grote middenbeuk, met aan weerszijden grote vleugels. Deze vleugels kragen tien meter uit en bieden bescherming aan het materieel dat eronder staat opgesteld. In de lengte is het gebouw opgedeeld in twee bouwvolumes. In het voorste deel zitten de kantoren met parkeerplaatsen en de werkplaatsen. In het achterste deel wordt het zout opgeslagen.

De houten constructies springen met hun indrukwekkende overspanningen direct in het oog. De samengestelde houten constructie draagt het van de stalling. In het voorste deel zijn de kolommen gekoppeld door liggers. In het achterste deel zijn de houten kolommen vervangen omdat de koppeling hier niet door kon lopen in verband met het laden en lossen van de zoutwagens. Een stoer staaltje constructief ontwerpen.

Vanwege het agressieve zoutklimaat is er goed nagedacht over de toe te passen materialen. Het hout wordt niet door het zout aangetast en het geanodiseerde aluminium, dat als gevelbekleding is toegepast, heeft ook weinig te verduren van het zilt. De beplanting rond het steunpunt is afgestemd op het zoute klimaat.

Daar waar het risico op beschadiging als het gevolg van bedrijfsactiviteiten het hoogst is, is (geprefabriceerd) beton gebruikt. De houtconstructie heeft zoveel mogelijk droge verbindingen, waardoor de spanten eenvoudig uit elkaar te halen zijn en ze elders (circulair) kunnen worden hergebruikt. De zoutloods en de stalling zijn voorzien van grote vloeistofdichte vloeren, waardoor er geen vervuiling van het milieu ontstaat. Het gehele gebouw is all electric uitgevoerd en heeft als verschillende bijnamen gekregen zoals; de catamaran, stealth en het vliegdekschip.