Op het kantoor tegenover de Waterpoort in Sneek raakte ik steeds meer gefascineerd door al die plannen van architecten. Eerst had ik vooral oog voor het werk van Friese helden als Abe Bonnema en Rein Hofstra en later kwam ook werk van wereldberoemde architecten als Rem Koolhaas voorbij.

Het resulteerde in een van mijn eerste ontwerpen die ik voor een surfschool in Sneek maakte. Dat was voor een ontwerpwedstrijd van de mts waarop ik destijds zat. De situatie, in de breedste zin van het woord en mijn fascinatie voor de Catalaanse architect Gaudí werden gecombineerd in een eigentijdse vormgeving. Het resultaat was niet gangbaar en kreeg er daardoor niet echt de handen voor op elkaar, maar wist wel zeker wat ik wilde worden: architect.

Misschien was ik zelfs al eerder getriggerd door het architectenvak, toen mijn ouders hun huis door architect Hans Oud lieten ontwerpen. Hans, zoon van de befaamde architect J.J.P. Oud, ontwierp een vrijstaande woning waar daglicht een belangrijke rol speelde. Het huis was in die tijd een van de eerste woningen met isolatie in de muur. Die muren werden aan de binnenkant ook nog eens wit gestuukt, voor die tijd zeer vooruitstrevend. We kregen heel wat bekijks.

In het laatste jaar van de mts heb ik samen met mijn vader stad en land afgereden op zoek naar een opleiding waar ik architectuur kon studeren. Het werd de Hanzehogeschool in Groningen waar ze net een opleiding Architectuur fase 1 waren begonnen. Ik heb daar de tijd van mijn leven gehad, zowel beroepsmatig als sociaal gezien. Aan het einde van deze opleiding kwam er weer een keuzemoment; naar de Academie van Bouwkunst of naar de TU Delft. Ik koos voor de laatste optie.

Toen ik naar Delft verhuisde, was ik al wat ouder en stroomde ik halverwege de studie in. Ik leerde vooral veel andere aspecten van het vak kennen. Ik raakte daardoor veel breder georiënteerd en kreeg een nog sterkere drive om architect te worden. Samen met twee studievrienden vormde ik het ontwerptrio ‘No Office’. Met dit bureau namen we deel aan diverse prijsvragen. We scoorden geregeld hoog. Met als klapper het winnen van de Nederlandse studentenprijs in 1999. Nadat ik cum laude was afgestudeerd, begon mijn werkende leven.

Na mijn afstuderen werd ik door mijn zus, die ook architect is, gevraagd om bij het voormalige Holland Railconsult (nu Movares) te komen werken. Ik zou drie maanden blijven om mee te werken aan het ontwerp voor het Spoorwegmuseum in Utrecht. Ons ontwerp is helaas nooit gebouwd, maar ik ben wel bij de ontwerpstudio van Movares blijven ‘plakken’. Tijdens de periode die volgde, heb ik aan geweldige projecten mogen bijdragen. Zo heb ik negen jaar aan de Hanzelijn gewerkt, heb ik diverse stations, bruggen en tunnels ontworpen, werkte ik aan de transformatie van het rijksmonumentale Koninklijk Instituut voor de Tropen (KiT) en ontwierp ik met ons team de standaard voor zoutsteunpunten A-wegen die nu door Rijkswaterstaat door heel Nederland worden gebouwd.

Behalve aan mijn werkzaamheden voor studioSK heb ik ook altijd aan eigen opdrachten gewerkt. Ik heb altijd de ambitie gehad om een eigen bureau te beginnen en dat heb ik nu gedaan. Met VANDELUNE wil ik de diversiteit van mijn portfolio zo goed mogelijk uitbouwen. Op dit moment werk ik onder meer aan een appartementencomplex in Cothen, een bediencentrale op Scheveningen, een vrijstaande nieuwbouw woning in Berkel Enschot en aan een woon- winkelpand in de monumentale binnenstad van Sneek.

Ik sta open voor allerlei interessante projecten. Door mijn brede achtergrond en de ervaring met complexe zaken kijk ik vanuit verschillende perspectieven naar een opgave. Ik heb altijd een doel: met een elkaar een mooi project maken.

Bovendien heb ik nog een ander bedrijf Project Wijs waarmee ik volgens de methode van Beweeg Wijs schoolpleinen ontwerp. Ik kom graag met jou in contact om te kijken of we wat voor elkaar kunnen beteken.

Met vriendelijke groet,

Tjerk van de Lune

Interview in Leeuwarder Courant

Interview door Ben Vulkers

Waarmee kan ik je nog meer helpen?